بسم الله الرحمن الرحيم

سلام بر خاطره ي امام...

انتخاب بسيار عالي و به جايي بود ؛ ممنون...

در ضمن با خواندن نظرات اخير وبلاگ ، چيزي به دلم رسيد كه فكر كنم به جاست كه با اجازه تون به خودم و مخاطبان ارجمند اين مطالب عزيز تذكر دهم ؛ به نظرم : «كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ...» ما چه كاره ايم كه ياران حضرت را در دسته بندي هاي محكوم به قيود نفساني خويش بگنجانيم و في المثل آقاي بهجتي را كه امام بزرگوار (امام خميني) ؛ هرگاه به ايشان خبر مي رسيد كه آقاي بهجت گفته اند كه اين مقدار قرباني كنيد ؛ الساعه به همان مقداري كه معين شده بود دستور قرباني كردن مي دادند ؛ با فلاني مقايسه كنيم . يا امام موسايي (امام صدر) ؛ كه شأن ايشان براي ما محجوب است و امام خميني آشكارا در دهه ي چهل ايشان را به عنوان گرداننده ي امور ايران ِ بعد از انقلاب معرفي كرده اند و چه ها كه در وصف ايشان نگفته اند را با عزيزانِ ديگر قياس كنيم.قصد زياده روي نداشتم ولي هر كس جايگاه خودش را دارد و كار ما محدودان اين عالم امتياز دهي به ياران حضرت(ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) نيست .«كار ما شايد اين باشد كه در افسون گل سرخ شناور باشيم» در آخر به قول خاطره ي عزيز :«امام موسي مثل هيچ كس ديگر نيست»

يا حق