سلام خاطره جان.

مرسي كه سر زدي و منو از آپت با خبر كردي.

1. من حبيبه ي جعفريان و قلمش رو خيلي دوست دارم. فقط نمي دونم چرا اين متنو نخوندم؟!!!

2. چه خوب اگه كه امام شما همچين آدميه... اما من هميشه مي گم: خوب! حالا چي؟ ما چرا دست روي دست گذاشتيم و فقط فن كلاب تشكيل مي ديم؟ چرا نمي ذاريم كه كسي بياد و درباره ي ما اينطوري بنويسه؟!

مي دوني ارنستو گوارا رو من خيلي دوست دارم. ويژگي جالبش مي دوني چي بوده؟ اين كه سعي مي كرده تو هر اظهار نظري كه مي كنه، الگو باشه! نه كه عمل كنه! الگو باشه!اينه كه از اون يه شخصيت قابل احترام مي سازه. حالا عقيده اش هر چيزي كه بوده!

امام موسي صدر هر جا كه هست... خوب الآن دست رسي بهش نداريم! شايد يه روزي پيدا كنيم يا شايدم نه؟! چيزي كه مهمه ... راستش رو بخواي اصلا اين نيست!

اين مي شه مرداب شدن... موندن و پوسيدني كه همه مون مي دونيم هيچ كدوم از اين آدماي منحصر به فرد نه بهش تن مي دادن و مي دن و نه راضين كه ديگران اين كارو انجام بدن....

3. از خودم مي پرسم: 30 سال 50 سال 60 سال ديگه...الگويي ...قهرماني مونده تا آدما بهش دل خوش كنن؟

موفق باشي و سرشار از نور و رحمت خدا