به مناسبت اولین سالگرد جنگ سی و سه روزه
بسم الله الرحمن الرحیم
بالروح بالدم نفدیک یا امام فکر می کنم برای همه دوستداران امام موسی صدر این جمله آشنا باشد . وقتی فیلم حضور امام صدر را در یکی از مساجد لبنان می بینیم ، مردم این جمله را به عنوان شعار تکرار می کنند ، روحم ، خونم ، فدای تو ای امام ...
در آن سالهای دور که امام صدر تازه فعالیت هایش را در جنوب شروع کرده بود ، اسرائیل به راحتی وارد خاک لبنان می شد ، خسارت وارد می کرد ، به مردم آن بی حرمتی می کرد . وقتی هم که مردم به این متجاوزان اعتراض می کردند ، در جواب می شنیدند "ما برای گرفتن سرزمین شما احتیاج نداریم سرباز بفرستیم ، فقط کافیست دختران خود را بفرستیم . و آیا توهین و بی حرمتی بالاتر از این به مردم جبل عامل امکان داشت ...
امام صدر به تمام مناطق ، شهرها و روستاها شخصاً سرکشی می کرد . در یکی از این دیدارها با مردم یکی از روستاهای مرزی جنوب ، مردم با اعتراض مساله بی حرمتی اسرائیلیان را مطرح کردند ، امام به آنان گفتند : خود باید از سرزمین تان دفاع کنید و در مقابل متجاوز باستید . مردم گفتند : ما سلاح نداریم . و در جواب شنیدند" باید دفاع کنید . حتی اگر با دست خالی و با چنگ و دندان باشد ، باید بایستید ...
"افواج المقاومة اللبنانیة" امل متولد شد . شاخه نظامی حرکة المحرومین . امل یعنی آرزو ، آرزویی برای زمینه سازی حکومت عدل حضرت مهدی (عج) ، این را دکتر مصطفی می گفت ...
"ما فقط یک مشکل داریم و آن جوانان موسی صدر هستند . با اینها به هیچ وجه نمی شود کنار آمد...اگر هم ما با اینها کاری نداشته باشم ، آنها با ما کار دارند" اینها را یکی از عُمّال صهیونیست گفته بود سال 1978 که اسرائیل تا رودخانه لیطانی جلو آمده بود...
سال 1978 مولایمان را آن سرهنگ دیوانه دزدید، آن هم با دستور سیا و موساد و ساواک به این امید که بتواند روح ایستادگی را و راه و رسم مقاومت را که امام صدر با سالها خون دل خوردن و زخم زبان شنیدن از دوست نادان و دشمن دانا به مردم لبنان آموخته بود ، از اهل لبنان بگیرد ، ولی هیهات منا الذلة...
سال 1982 حمله رژیم اشغالگر قدس به لبنان و پیشروی تا جنوب بیروت و مقاومت عده ای از جوانان لبنانی در برابر ارتش چهارم دنیا...
سال 2000 تحقق وعده خدا را جهانیان به چشم دیدند (ان تنصرالله ینصروکم و یثبت اقدامکم) اسرائیل که سالها جنوب لبنان را اشغال کرده بود ، از جنوب فرار کرد ...
تابستان سال 2006 آغاز آنچه سید حسن نصرالله آن را وعده صادق نام نهاد . وعده ای که به مردم لبنان داده بود ، برای آزادی اسرای دربند لبنان در اسرائیل . حماسه ای که سی و سه روز بعد با اقتدار حزب الله به پایان رسید و به جنگ سی و سه روزه مشهور شد . سی و سه روز مقاومت در مقابل جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل . سی و سه روز مقاومت در مقابل جنگ نفت . مقابله سه هزار رزمنده حزب الله در برابر ارتش چهارم جهان ...
و همه این عزت و افتخار ، همه این پایمردی و مقاومت جانانه را مدیون آن سید بلند قامتی هستیم که با افق نگاهی به بی نهایت کهکشان ،بعلبک ، صور ، جبل عامل ، لبنان ، ایران و تمام دنیا را به مقاومت دعوت کرد و ندای سلاح زینت مرد است را سر داد . هرچند بسیاری در دیروز و امروز او را تکفیر می کنند . چون خود به او نمی رسند پس او را به عقب می کشند ، شاید به او برسند . اما هیهات ...دور است از بزرگمردی چون امام و مولایمان سید موسی صدر که به عقب برگردد یا در جا بزند . او که همیشه از همه جلوتر است ، او که امام است و ره بر ...
آن مسجد را یادتان هست که امام وقت ورود به آن ، مردم چه شعاری می دادند "بالروح بالدم نفدیک یا امام". خاطرتان هست بعد از سخنان سراسر نور امام ، چه شعاری می دادند "بالروح بالدم نفدیک یا جنوب"...
این است آن تحولی که امام موسی صدر در مردم لبنان به وجود آورد . به آنها آموختند افراد برایتان مهم نباشند ، آنچه مهم است حریم اسلام است...
امام صدر این را به ما آموخت . اما آیا مولایمان و سرنوشتش حریم اسلام نیست ؟ اماممان را 30 سال پیش ربودند و هر روز به اسم مصلحت ما را به آرامش می خوانند ...
خدایا! تو خود شاهد باش که جز نوشتن و گفتن کاری از دست ما فرزندان امام صدر بر نمی آید . این را در راه اسلام از ما قبول کن .
راستی یادمان نرود امام سید موسی صدر یک ایرانی ست .