.::شارح::.

بسم الله الرحمن الرحیم
امام موسی صدر ابتدا که به لبنان رفت حدود دو سال به مطالعه وضع آنجا پرداخت . بعد به این نتیجه رسید که شیعیان محروم ترین گروه در لبنان اند که مشکلات زیادی دارند . آن زمان کسی نیمه شعبان بلد نبود . یعنی شیعه مرتضی علی (ع) نمی دانست که نیمه شعبان روز تولد امام زمان (عج) است . امام موسی صدر این موضوع را جا انداخت . همچنین شیعیان را به انجام مطالعه تشویق کرد . او موسسه هایی را برای آموزش دختران و پسران ایجاد کرد . در عین حال برای حل مشکلات سایر گروه ها از روش های دیگری نظیر تشکیل کمیته های مختلف ، ایجاد مجلس شیعه ، ملاقات و سخنرانی ... بهره گرفت . مثلاً یکی از کارهایی که پیگیری کرد احیای جمعیتی بود که امام عبدالحسین شرف الدین آن را تشکیل داده بود . اعضا را اضافه کرد ، قانون و مقررات جدید وضع کرد و بدین شکل بسیار فعال شد . یکی از کارهای او این بود ، که گرانی ممنوع است . هر کس که گران فروشی کند باید با آن برخورد شود یعنی باید برای مستضعفان ، سر ماه حقوق ماهانه و مواد غذایی ببرد . آماری گرفت که مستضعفان چند نفر هستند ؟ اوضاعشان چگونه است ؟ چند فرزند دارند ؟ آب دارند یا خیر ؟
ایشان با همه شئون زندگی مردم کار داشت ، مثل آب ، فاضلاب و خانه و در پی اصلاح آنها بود . حتی طلاق گرفتن ، ازدواج کردن و شغل پیدا کردن . تعداد زیادی جوان شیعه را خارج از کشور فزستاد تا درس بخوانند . فکر می کنید الان یکدستی جامعه و هماهنگی با سید حسن نصرالله از کجا آمده است . خلاصه هدف ساختن و رشد دادن جامعه بود . از یک طرف درس بخوانند و از یک طرف کار کنند . در عین حال دین یاد بگیرند . اخلاق بیاموزند ، قانون را یاد بگیرند . مثلاً روز عاشورا در لبنان تعطیل نبود . اما امام موسی صدر از دولت خواست که این روز باید تعطیل شود چرا که روز تولد حضرت مسیح (ع) تعطیل است و همان طور هم شد .

به نقل از ماهنامه سپیده دانایی - مهر 86 - مصاحبه با خانم رباب صدر