.::شارح::.

بسم الله الرحمن الرحیم

امشب ، شب میلاد پدر آسمانی ماست .

شب میلاد پدر آسمانی ما ...

شب میلادپدری آسمانی ...

پدری که به راههای آسمان آشنا تر از راههای زمین بود .

پدری که در کعبه به دنیا آمد .

واین شاید کنایه از آن باشد که به آنجا که شما نماز می گذارید هفده رکعت در هر روز از فجر صادق تا عشاء ؛ ظاهری دارد و باطنی . ظاهرش را که می بینید، خانه ای چهار گوش با لباسی سیاه ، با تفاخر تمام . و اما باطن آن از ازل تا ابد همان است که در آن به دنیا آمد و سه روز در آنجا مهمان سفره ی آسمانی پروردگارش بود .

پدری که جامع اضداد است ...

"پدری که شجاع است اما نه مثل رستم و عمرو بن معدی کرب .

پدری که کریم است اما نه مثل حاتم طایی .

پدری که فصیح است اما نه مثل سحبان .

پدری که غیور است اما غیرتش نه مثل غیرت  های ماست .

پدری که گاهی شجاع است ، گاهی نیست . گاهی خیلی کریم است ، گاهی خیلی بخیل به نظر می آید . گاهی خیلی غیور است ، گاهی خیلی صابر است ، گاهی خیلی متواضع است ، گاهی هم متواضع نیست ...

... پدری که فصیح است . بله هیچ شک نداریم که علی(ع) یکی از فصحای بزرگ ، بلکه بعد از پیامبر (ص) افصح عرب است .  یکی از دانشمندان بزرگ لبنانی ، که مسیحی است ، فصاحت علی (ع) را این گونه تعبیر می کند و می گوید : خطبه های علی (ع) مثل غرش شیر در شبهای تاریک شکننده است و هر نیروی منحرفی را در مقابل خودش خرد می کند .

این صدای علی(ع) است و این منطق علی(ع) است . اما ، در مقابل ، گاهی او را ساکت می بینی و مضطرب می یابی . وقتی که در پیشگاه خدا می ایستد ، وقتی دعا می خواند ، وقتی که شب ناله می کند ، آنچنان ساکت می شود که گویی اصلاً در قید حیات نیست تا حرف بزند . کجاست آن فصاحت علی ؟ کجاست آن پدر آسمانی ما ، آن جامع اضداد؟

ایمان به خدا

چشم بپوشید از کسانی که نام مومن را بر خود گذاشته اند .

اگر کسی مومن بود شجاع هم هست ، دلیر هم هست ، کریم هم هست ، غیور هم هست ، رئوف هم هست . اما کجا ؟

آنجا که رضای خدا باشد .

اما اگر رضای خدا نباشد ، ترسوست ، بخیل است .

ایمان علی ، سرّ توازن صفاتش است .

ای علی (ع) دوست !

علی (ع) را اگر امروز دنیا بخواهد بشناسد چطور می شناسد ؟

... می گویند می رویم ار پیروانش می شناسیم . فرض کنیم یک نفر می خواهد علی (ع) را بشناسد . می خواهد پیروان علی (ع) ، مامومین علی (ع) ، دنباله رو های علی (ع) ، شیعیان علی (ع) را بشناسد ، تا علی (ع) را بشناسد . چه می بیند ؟ آیا علم می بیند ؟ آیا تقوا می بیند ؟ آیا علاقه به یتیمی که در علی (ع) بود می بیند ؟ آیا خدمت به مردم می بیند که در علی (ع) می دید ؟ آیا شجاعت و صراحتی می بیند که در علی (ع) می دید ؟

بهوش باش ، چگونه می خواهی علی را بشناسانی ...؟"

ای فرزندان علی (ع) بهوش باشید چگونه می خواهیم این پدر آسمانی را بشناسانیم . ما که افتخار می کنیم تمام دنیا ما را با نام امیر المومنین (ع) می شناسند ، آیا رفتار علوی هم داریم ؟

بیاد بیاورید آن فراز از نهج البلاغه را که پدرمان فرمود: برایم خبر آورده اند که در سرحدات قلمرو تحت امر من خلخال از پای یک دختر یهودی به ستم بیرون آورده اند ، در این مصیبت اگر مرد مسلمان بمیرد جا دارد ...

امشب شب میلاد پدر آسمانی ماست . ای علی (ع) دوست ، امشب حضرت علی اعلی ، علی (ع) را به هستی هدیه می دهد تا من و تو بتوانیم راه سعادت را به وضوح ببینیم ...

آنچه در سطور بالا خواندید فرازی از وصف امیرالمومنین (ع) بود در کلام یکی از فرزندانش .

فرزندی که در بی دردی ما بیست و نه سال است که از او بی خبریم .

آیا واقعاً ما علی (ع) دوست هستیم ؟

ما به کدامین کاروان نگریسته ایم

به عاشورا یا به مدینه

به قدس یا به نینوا

این حضرت مسیح است که فریاد می زند

این حضرت مسیح است که فریاد می زند « هرگز هرگز محبت خدا با دوست نداشتن انسان جمع نمی شود »

وصدای او در جانها می پیچد

و ندایی دیگر از پیامبررحمت اوج می گیرد

و ندایی دیگر از پیامبررحمت اوج می گیرد « هرگز به خدا و روز واپسین ایمان نیاورده است آنکه امام مقاومت امام موسی صدر را در بند ابلیس بنگرد و به سکوت در خانه اش آهسته بخسبد

 « یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون » 

ای کسانیکه ایمان آورده اید چرا چیزی می گویید که انجام نمی دهید . نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید .

راستی یادمان نرود امام سید موسی صدر یک ایرانی ست .